W artykule podjęto próbę przedstawienia interakcji między prawem a literaturą, dwiema odległymi i jednocześnie silnie powiązanymi wzajemnie dyscyplinami. Celem pracy było pokazanie, że mimo niewielkiej uwagi poświęconej danemu tematowi i mimo opinii podważających zasadność poszukiwania zagadnień prawnych w literaturze rosyjskiej temat ten zasługuje na uwagę badaczy. Przedmiotem obserwacji były utwory wybitnych twórców literatury rosyjskiej, zestawione w porządku chronologicznym, od X wieku aż po wiek XIX. Dokonując ich przeglądu, próbowaliśmy udowodnić, że problemy natury prawnej przedstawiane w dziełach literackich mają wymiar ponadczasowy. Wnikliwa interpretacja przywoływanych utworów może dać większą wiedzę, bardziej zrozumiały i przejrzysty przekaz na temat zawiłości między innymi postępowań sądowych, karania niż najbardziej obszerna z prawniczych ksiąg.