Artykuł podejmuje problematykę konsumpcjonizmu rozumianego jako forma medializacji gospodarki i rozważa jego systemowe efekty. Zastosowana komunikologiczna optyka teoretyczna pozwoliła na odmienne niż dotychczasowe ujęcie relacji między osobą, konsumpcją, mediami, stylem życia a więziami społecznymi. Zaproponowano rozumienie ponowoczesnej osoby i więzi, w które osoba jest uwikłana, jako specyficznej, strukturującej hybrydy czynników ludzkich i nieludzkich, znaków, rzeczy, psychik. Ta hybryda ostatecznie okazuje się ewolucyjną hiperstrukturą lifestyles, rozumianych jako programy komunikacyjne indywidualizacji.