Celem artykułu jest wskazanie niedoskonałości regulacji prawnych w zakresie izolacji sprawcy przemocy domowej od ofiar. Przemoc domowa jest problemem silnie oddziałującym na całe społeczeństwo. W artykule wybrane obszary nieefektywności stosowania regulacji prawnych zostały przeanalizowane pod względem praktycznym. Na szczególną uwagę zasługują kwestie nieefektywności interwencji kryzysowej i jej ekonomicznych uwarunkowań, zwłaszcza w związku z nadużywaniem alkoholu przez sprawcę. Jeśli zważyć na możliwość odbywania kary w domu, podmiotowość nieletnich domowników staje się kolejnym praktycznym problemem. Nakaz opuszczenia lokalu mieszkalnego przez oskarżonego zazwyczaj jest skuteczny, jednak brak jest sankcji za jego złamanie. Uprawnienia policji do wydania nakazu natychmiastowego opuszczenia wspólnie zajmowanego mieszkania lub zakazu zbliżania się do mieszkania i jego bezpośredniego otoczenia są potrzebnym narzędziem prawnym. Rzeczywiste wykonanie kary jest bowiem istotnym elementem walki z przemocą domową.
