The case of Blanco: Epoch-making ruling vs. general law doctrine. The public–private divide in historical context

Abstrakt

The article presents a brief characterization of the two main ways in which the public–private divide is understood in today’s European law. First, it explains the genesis of the public–private divide using the historical context to show when and how law as a whole was divided into “two separated worlds.” Subsequently, according to general law doctrine, the author tries to show that there is no significant difference between the “private” and the “public” due to the nature of law which is actually the same. The article also points to the famous and still valid 19th-century French case of Blanco, which was the turning point of thinking about law as “public” or “private” and its consequences. In fact, this short characterization is attempting to show a historical approach to the public–private divide and it addresses the main question of whether the public–private divide is still a relevant division or maybe better a relevant distinction in legal and in regulatory practice and whether it makes sense to continue to research legal phenomena based on the presumption that “public” and “private” represent truly distinctive normative orientations. This text is trying to propose an open approach focused on thought-provoking statements presenting a wider than only legal research point of view, which is more promising than the conventional discussion on the public–private divide.

Sprawa Blanco — epokowe orzeczenie a doktryna prawa ogólnego. Podział public–private divide w kontekście historycznym

W artykule przedstawiono krótką charakterystykę dwóch głównych sposobów rozumienia podziału public–private divide w aktualnym prawie europejskim. Po pierwsze, wyjaśniono genezę podziału public–private divide, używając kontekstu historycznego, aby pokazać, kiedy i jak prawo jako całość zostało podzielone na „dwa oddzielone światy”. Następnie, zgodnie z doktryną prawa ogólnego, starano się wykazać, że nie ma znaczącej różnicy między tym, co „prywatne”, a tym, co „publiczne” ze względu na naturę prawa, która jest rzeczywiście taka sama. Autor wskazuje również na słynną i wciąż aktualną dziewiętnastowieczną francuską sprawę Blanco, która jest punktem zwrotnym w myśleniu o prawie jako „publicznym” lub „prywatnym” i jego konsekwencjach. W rzeczywistości ta krótka charakterystyka ma pokazać historyczne podejście do podziału public–private divide i stawia autora przed głównym pytaniem: czy podział public–private divide nadal jest odpowiednim podziałem a może lepiej — rozróżnieniem w praktyce prawnej i regulacyjnej i czy sensowne jest kontynuowanie badania zjawisk prawnych z założenia, że „publiczne” i „prywatne” reprezentują prawdziwie wyróżniające się kierunki normatywne. Autor stara się przedstawić otwarte podejście skoncentrowane na prowokujących do myślenia wypowiedziach prezentujących szerszy niż tylko prawno-naukowy punkt widzenia, co jest bardziej obiecujące niż konwencjonalna dyskusja na temat podziału public–private divide.