On July 21, 2019, the prospective Prospectus Regulation EU 2017/1129 effectively came into force, replacing the previous Prospectus Directive. Its main goals are to increase effective investor protection and to reduce barriers and burdens for issuers, especially the smaller ones. In addition to flagship reforms, such as raising the prospectus exemption thresholds and introducing new, alleviated types of prospectuses, the Regulation introduces a number of controversial changes, such as limiting the concept of private offers, extending the scope of the “wholesale prospectus,” creating a prospectus summary modeled on a key information document known from PRIIPS and reforming risk factors. Seemingly less prominent, these changes can nonetheless have a significant impact on issuers and investors in the European Union. The purpose of this article is to analyze and evaluate selected changes introduced by the new prospectus law.
Diabeł tkwi w szczegółach. Rozporządzenie UE 2017/1129
21 lipca 2019 roku weszło w życie rozporządzenie prospektowe UE 2017/1129, które zastąpiło obowiązującą do tej pory dyrektywę prospektową. Jego główne cele to zwiększenie efektywnej ochrony inwestorów oraz redukcja barier i obciążeń dla emitentów — szczególnie tych mniejszych. Oprócz flagowych reform, takich jak podniesienie progów zwolnienia z obowiązku publikacji prospektu emisyjnego czy wprowadzenie nowych rodzajów prospektów emisyjnych, rozporządzenie wprowadza liczne kontrowersyjne zmiany, między innymi ograniczenie pojęcia ofert prywatnych, rozszerzenie zakresu „prospektów hurtowych”, stworzenie podsumowania prospektowego na wzór kluczowego dokumentu informacyjnego znanego z PRIIPS oraz reformę czynników ryzyka. Te z pozoru mniej wyeksponowane zmiany mogą mieć istotny wpływ na emitentów i inwestorów w Unii Europejskiej. Celem artykułu jest analiza i ocena wybranych zmian wprowadzonych przez nowe prawo prospektowe.