Wygaszanie ubezpieczeń społecznych a kumulacyjna metoda realizacji prawa do zabezpieczenia społecznego

Abstrakt

Wprowadzenie Pracowniczych Planów Kapitałowych, ustanowienie tak zwanej trzynastej emerytury jako świadczenia cyklicznego, a także odejście od procentowej waloryzacji świadczeń emerytalnych i rentowych to przykłady zmiany percepcji zabezpieczenia społecznego. Wdrażane przez władze publiczne rozwiązania mają coraz mniej wspólnego z metodą ubezpieczeniową i wprowadzają nowe mechanizmy obce dotychczas funkcjonującym ubezpieczeniom społecznym. Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie poglądu wskazującego na wygaszanie ubezpieczeń społecznych w Polsce oraz próba eksplanacji nowej metody realizacji prawa do zabezpieczenia społecznego. W pierwszej części niniejszego opracowania przedstawiono dotychczas znane metody zabezpieczenia społecznego. W drugiej części artykułu autor podejmuje próbę przedstawienia kształtującej się obecnie nowej metody realizacji prawa do zabezpieczenia społecznego. Trzecią część tekstu stanowi przedstawienie zmian w systemie zabezpieczenia społecznego wprowadzanych w latach 2016–2019. Całość wieńczy podsumowanie zawierające argumenty przemawiające za umacnianiem się nowej metody w polskim systemie emerytalnym.