Punktem wyjścia niniejszych rozważań jest koncepcja mediów masowych Niklasa Luhmanna mówiąca, że dla współczesnych zmediatyzowanych społeczeństw media są podstawowym źródłem wiedzy o świecie. Reprezentują one i konstruują szczególnie te obszary życia, do których jako odbiorcy nie jesteśmy w stanie bezpośrednio dotrzeć. Przyjęto zatem, że pojęcie terroryzmu, przez zaimplikowany potencjał reprodukcji tematycznej, wykorzystywane jest w kontekście innych wydarzeń, niekoniecznie z nim związanych. W niniejszym artykule podjęta została próba określenia zakresów wykorzystywania ram interpretacyjnych w komunikacji medialnej i politycznej. Autorka przedstawiła rolę mediów w procesie wytwarzania ram „terroryzm” i „11 września”, wskazała konteksty, w których ramy te są uruchamiane, a następnie podjęła się odpowiedzi na pytanie: jaką funkcję pełnią tego typu konteksty odnoszące się do terroryzmu.