Artykuły
Text prezentuje část současného výzkumu týkajícího se počátků výuky polského jazyka v České republice. Jeho předmětem je analýza nejstarších česko-polských konverzačních příruček vydaných v období od druhé poloviny 19. století do první poloviny 20. století. Článek pojednává jednak o struktuře analyzovaných publikací, jejich obsahu, ale také o použitých didaktických metodách. Představené učebnice a jejich autoři se stávají zdrojem informací nejen o samotném polském jazyce, ale především o historii jeho výuky na českém území, ale také o česko-polských kontaktech ve sledovaném období.
Baron, R., Madecki, R., Rusin Dybalska, R. et al. (2023). Česká (a slovenská) univerzitní polonistika do roku 1939. Praha: Nakladatelství Lidové noviny.
Benešová, M., Rusin Dybalska, R., Zakopalová, L. (2013). 90 let pražské polonistiky — dějiny a současnost / 90 lat praskiej polonistyki — historia i współczesność. Praha: Karolinum.
Cieśla, M. (1974). Dzieje nauki języków obcych w zarysie. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
Dąbrowska, A. (2010). Z czego Czesi uczyli się języka polskiego w XIX?. Rozprawy Komisji Językowej, 37, s. 49–58.
Dąbrowska, A. (2012). Kto, gdzie, kiedy i dlaczego uczył (się) dawniej języka polskiego jako obcego?. W: Markowski, A., Pawelec, R. (red.), Oblicza polszczyzny, s. 191–210. Warszawa: Narodowe Centrum Kultury.
Dąbrowska, A. (2018). Byli przed nami, uczyli przed nami. Nauczanie języka polskiego jako obcego (JPJO): spojrzenie diachroniczne. W: A. Achtelik, K. Graboń (red.), W kręgu (glotto)dydaktyki, s. 15–43. Katowice: Wydawnictwo UŚ.
Dąbrowska, A. (2019). Teaching Polish as a foreign language within the history of the Polish language. Acta Universitatis Lodziensis, 26, s. 27–48.
Hora, F.A. (1887). Rukověť konversace česko-polské. Praha: A. Storch.
Klemensiewicz, Z. (1980). Historia języka polskiego. Warszawa: PAN.
Macura, J. (1998). Z dziejów szkolnictwa polskiego na Zaolziu. Czeski Cieszyn: Towarzystwo Nauczycieli Polskich w Republice Czeskiej.
Miodunka, W.T. (2016). Glottodydaktyka polonistyczna. Pochodzenie — stan obecny — perspektywy. Kraków: Księgarnia Akademicka.
Paulík, J. (1891a). Krátké rozmluvy Čecha s Polákem. Praha: Fr. Řivnáč.
Paulík, J. (1891b). Učebnice jazyka polského se zvláštním zřením k výslovnosti, obsahující mluvnici, rozmluvy a čítanku. Praha: Dr. Fr. Bačkovský.
Rusin Dybalska, R. (2014). Z dějin výuky polštiny v Čechách. Několik slov o „Učebnici polštiny pro posluchače kursů polského kulturního střediska v Praze” (1961–1968). W: M. Benešová, R. Rusin Dybalska, L. Zakopalová (red.), Proměny polonistiky: tradice a výzvy polonistických studií, s. 238–246. Praha: Karolinum.
Rusin Dybalska, R. (2020). „Polish for Everyone”. A Few Notes on the Oldest Textbooks for Learners of Polish in the Czech Republic. Annales UMCS, sectio N. Educatio Nova, 5, s. 427–440.
Rusin Dybalska, R. (2021). „On the Need for Practical Knowledge of Slavic Languages”, or Pre-War Polish Language Textbooks for the Czechs. Czech-Polish Historical and Pedagogical Journal, 1, s. 189–199.
Rusin Dybalska, R. (2022). „Polsky w 1000 slovech”, czyli przedwojenne pomoce dydaktyczne do nauki języka polskiego dla Czechów. W: K. Kołatka (red.), Miscellanea lingwistyczne i varia, s. 243–259. Bydgoszcz: Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy.
Sawierska, F. (1911). Učebnice jazyka polského s polsko-českým slovníkem, rozmluvami a korespondencí polskou. Praha: František Rebec.
Skorupka, S. (1982). Rozwój frazeologii w ostatnim sześćdziesięcioleciu. W: J. Rieger, M. Szymczak (red.), Język i językoznawstwo polskie w sześćdziesięcioleciu niepodległości (1918–1978), s. 233–237. Wrocław: Ossolineum.
Strnad, V. (1939). Polský rychle a všude. Hláskosloví, tvarosloví, výslovnost, konversace. Diferenciální slovníček. Slovník česko-polský. Praha: Jos. R. Vilímek.
Špachta, D.A. (1837). Pokus Čecha o naučenj se počátkům grammatiky gazyka polského, který s vlastenci svými sdjlj Dominik Špachta, farář v Kolči. Praha: Wáclaw Špinka.
Tarajło, Z. (1988). Nauczanie w Czechach języka polskiego w świetle XIX-wiecznych podręczników. W: J. Petr (red.), Z česko-polských jazykových a literarních styků, s. 203–212. Praha: Univerzita Karlova.
Tarajło-Lipowska, Z. (2005). Jak uczyć Czechów języka polskiego?. W: M. Dąbrowska (red.), Język trzeciego tysiąclecia, 3, 3, s. 323–333. Kraków: Tertium.
Vydra, B. (1915). Hovory česko-polské. Se stručnou mluvnicí. Praha: Jos. R. Vilímek.
Vymazal, F. (1896). Polský snadno a rychle. Praha: Dr. Fr. Bačkovský.
Vymazal, F. (1913). Čech s Polákem rozmlouvající. Praha: Dr. Fr. Bačkovský.
Walczak, B. (2015). Polszczyzna poza granicami kraju w historii języka polskiego. Poradnik Językowy, 8, s. 132–142.