Artykuły
Some observations regarding the image of old agein Valentin Rasputin’s work
The present essay is devoted to images of old age in the work of the Russian writer Valentin Rasputin 1937–2015. The artistic representation of aging plays a meaningful role in the poetics of the Siberian author, and the thick, transversal presence of the motive gives us the opportunity to examine the different modes it is described in the texts. The old villagers’ figures аre analyzed on the background of the peculiar chronotope in which they live, organically connected to wild Siberian nature. The study focuses in particular on the psychological portraits of old characters in the novels Poslednyj srok The Last Term, 1970 and Proščanie s Matëroj Farewell to Matyora, 1976. In the second part of the paper are proposed some thematic parallels with old charakters’ images present in the short stories Vasilij i Vasilisa Vasili and Vasilissa, 1966 and Ženskij razgovor Women’s Dialogue, 1995, in which the psychological portraits and the atmosphere appear similar.
O obrazie starości w twórczości Walentina Rasputina uwag kilka
W artykule omówiony został obraz starości w twórczości prozatorskiej Walentina Rasputina 1937–2015. Autorka udowadnia, że obraz ten zajmuje ważne miejsce w świecie przedstawionym wykreowanym przez syberyjskiego pisarza. To właśnie ciągłość i stała obecność tego motywu w utworach Rasputina umożliwia analizę różnorodnych aspektów i odcieni znaczeniowych starości. Stworzone przez pisarza postaci starych ludzi rozpatrywane i analizowane są w ich stosunku do przyrody syberyjskiej oraz chronotopu, w którym są umiejscowione. W centrum działań analitycznych autorki artykułu znajduje się charakterystyka duchowa i psychologiczna starych ludzi, przedstawionych przez Rasputina w utworach Последний срок W ostatnią godzinę, 1970 i Прощание с Матерой Pożegnanie z Matiorą, 1976. Przeprowadzone zostały także paralele z opowiadaniami Василий и Василиса Wasilij i Wasilisa, 1966 oraz Женский разговор Kobieca rozmowa, 1995.