Stáří jako zrcadlo zmařených iluzí v próze Karla Václava Raise „Když se připozdívá”

Abstrakt

The age as the mirror of thwarted illusionsin Karel Václav Raisʼs novel Když se připozdívá

The study deals with the way old age is captured in the prose of K.V. Rais Když se připozdívá [When Itʼs Getting Late]. In the short story, K.V. Rais shows what role illusions about life in the city, the love of children for their parents and village life in general play in the protagonists’ lives and what happens to these illusions when the characters get old. Against the background of confrontation of these illusions with reality, the core values of Biedermeier harmonious family life, respect for old age, love of home, living according to Christian principles, etc., rendered untenable and impracticable in Rais’s short story, come to the forefront. In the opinion of the author of the study, this narrative strategy forms the basis of Rais’s critical realism.­

Starość jako zwierciadło rozwianych iluzji w prozie Karla Václava Raisa Když se připozdívá

Rozważania dotyczą sposobu przedstawienia starości w prozie K.V. Raisa Když se připoz­dívá. Rais w swym opowiadaniu pokazuje, jaką rolę odgrywają w życiu bohaterów ich iluzje o pobycie w wielkim mieście, o miłości dzieci do rodziców i o życiu na wsi w ogóle oraz to, co się z tymi iluzjami dzieje, kiedy postacie zestarzeją się. Na tle konfrontacji rzeczywistości z iluzjami widoczne są najbardziej kluczowe wartości biedermeieru harmonijne życie rodzinne, szacunek dla starości, miłość do domu, życie według zasad chrześcijańskich itp., które w opowiadaniu Raisa okazują się trudne do utrzymania i niewykonalne. Ta strategia narracyjna stanowi według autorki podstawę realizmu krytycznego Raisa.