Мотив смерти в романтическом любовном дискурсе современной польской и русской прозы на материале произведений Пастух и пастушка Вик- тора Астафьева, Хроника любовных происшествий Тадеуша Конвицкого

Abstrakt

The motive of death in romantic discourse of love in modern Polish and Russian literature in the novels A Chronicle of Amorous Accidents by Tadeusz Konvitski and A Shepherd and a Shepherdess by Viktor Astafiev

The motive of death belongs to the most essential motifs in romantic discourse of love. Death-wish is the force that drives and explains the literary and cultural history of romantic love from the Middle Ages to the present.
The first part of the article brings together historical, religious, philosophical, and cultural appearance of romantic love and its connection with the motive of death. The second part of the work presents the analyses of that motive in romantic discourse of love in modern Polish and Russian literature.
With the use of fragments established by Roland Bart in A Lover’s Discourse: Fragments, the author demonstrates the necessity of distinguishing the death as a fragment of romantic discourse of love. In A Chronicle of Amorous Accidents and A Shepherd and a Shepherdess a motive of death is connected with love stories, and becomes a metaphor of the triumph of love over death.


Motyw śmierci w dyskursie miłości romantycznej współczesnej literatury polskiej i rosyjskiejna materiale powieści Pasterz i pasterka Wiktora Astafjewa i Kronika wypadków miłosnych Tadeusza Konwickiego

Motyw śmierci można uznać za jeden z najbardziej istotnych motywów romantycznego dyskursu miłosnego. Żądza śmierci jest siłą, która napędza i wyjaśnia literacką i kulturową historię romantycznej miłości od średniowiecza do współczesności.
Pierwsza część artykułu łączy historyczne, religijne, filozoficzne i kulturowe warunki pojawienia się romantycznej miłości i jej związek z motywem śmierci. Druga część artykułu poświęcona jest analizie tego motywu w dyskursie miłości romantycznej we współczesnej literaturze polskiej i rosyjskiej. Posiłkując się ustaleniami Rolanda Barthes’a z książki Fragmenty dyskursu miłosnego, autorka dowodzi, że śmierć można uznać za fragment romantycznego dyskursu miłosnego. W Kronice wypadków miłosnych i Pasterze i pasterce motyw śmierci towarzyszy historiom miłosnym, staje się metaforą triumfu miłości nad śmiercią.