Танатография. Стратегии представления смерти в фильме Ренаты Литвиновой „Последняя сказка Риты”

Abstrakt

Thanatography: Strategies of representationsof death in Renata Litwinova’s film Rita’s Last Fairy Tale

The aim of the article is the interpretation of Renata Litvinova’s film Rita’s Last Fairy Tale 2012. The author shows that the examples of rite de passage, which are present in the selected work of art, are introduced to neutralize the perception of death. It is done, first of all, due to the strategies of aestheticization and romanticization, which emphasize the conventionality of the world presented. The picture of death proposed by Litvinova is almost entirely devoid of any aspects of physiology. The stylization suggested in the title of the film is realized with the use of elements of retro glamor, dark humor and irony. The process of perception is also focused on the attempt of decoding the film leitmotivs such as the symbolism of the mirror or the ways of thea­tralization of behavior, taking into account some montage solutions.

Tanatografia. Strategie reprezentacji śmierci w filmie Renaty Litwinowej Ostatnia bajka Rity

Celem artykułu jest interpretacja filmu Renaty Litwinowej Ostatnia bajka Rity 2012. Autorka pokazuje, że obecne w dziele rytuały przejścia ukierunkowane są przede wszystkim na osiągnięcie efektu neutralizacji śmierci, między innymi za sprawą wprowadzonych strategii estetyzacji i ro­mantyzacji, podkreślających umowność świata przedstawionego. Obraz śmierci proponowany przez Litwinową jest prawie całkowicie pozbawiony aspektów fizjologii. Zaznaczona w tytule konwencja realizowana jest za pomocą elementów stylu retro glamour, czarnego humoru i ironii.
W procesie percepcji filmu podjęto również próbę odkodowania obecnych w nim lejtmoty­wów, w tym symboliki lustra, sposobów teatralizacji i rytualizacji zachowań, z uwzględnieniem wybranych rozwiązań montażowych.