Человеческое бессмертие в романе Евгения Водолазкина „Авиатор”

Abstrakt

Human immortality in Eugene Vodolazkin’s novel The Aviator

The purpose of the article is to identify and analyze in Eugene Vodolazkin’s newest novel The Aviator 2016 the so-called “life strategies”, leading fictional characters to their personal immor­tality. Zygmunt Bauman defines the concept of “life strategy” as anatural, almost instinctive effort to push away death and extend our own existence throughout time and space. In fact The Aviator’s main character, Innokentii Petrovich Platonov, in the attempt to restore his memory after decades of cryogenic storage, struggles with the possibility to record and set down in some permanent form the details of his life, as well as his individual existence, for the next generation to come. In Vo­dolazkin’s novel the research of immortality deals as well with the problem of memory, oblivion, and human frailty.

Nieśmiertelność człowieka w powieści Jewgienija Wodołazkina Awiator

Celem artykułu jest zidentyfikowanie i poddanie analizie tak zwanych strategii życiowych w najnowszej powieści Jewgienija Wodołazkina Awiator 2016, które prowadzą jej bohaterów ku osobistej nieśmiertelności. Zygmunt Bauman definiuje koncepcję strategii życiowej jako na­turalną, prawie odruchową próbę człowieka odsunięcia śmierć i przedłużenia własnego istnienia wczasie i przestrzeni. Główny bohater Awiatora, Innocenty Płatonow, próbując odzyskać pamięć po dziesięcioleciach przebywania wstanie kriogenicznego zamrożenia, usiłuje zapisać dla na­stępnych pokoleń szczegóły swego życia, będące świadectwem jego doświadczeń. W powieści Wodołazkina poszukiwania nieśmiertelności są powiązane z kwestią pamięci, przemijania i za­pomnienia.