Tematyka 14 tomu rocznika „Góry-Literatura-Kultura” koncentruje się wokół nieco prowokacyjnie sformułowanego pytania: „czyje są góry?”. Autorzy, reprezentujący różne polskie i zagraniczne ośrodki badawcze, w ogłoszonych w niniejszym tomie artykułach, szkicach i notach podjęli próbę prześledzenia skomplikowanych procesów oswajania, następnie udomawiania, aż w końcu zawłaszczania gór przez różne grupy ludzi, których aktywność zawodowa, artystyczna, sportowa, społeczna, ekonomiczna, polityczna była i jest związana z obszarani górskimi. Praca nad niniejszym tomem przypadła na trudny okres szerzenia się światowej pandemii, związanej z gwałtownym rozprzestrzenianiem się nieznanego dotąd wirusa oznaczonego jako SARS-CoV-2 (Covid-19). Podczas pierwszej fazy walki z pandemią, w celu zapobiegania rozprzestrzenianiu się nowego wirusa drastycznie ograniczony został dostęp dla większości grup społecznych, nie tylko zresztą w Europie, do korzystania z rozmaitych enklaw przyrodniczych, także górskich, popularnych szlaków turystycznych i wszelkiej ulokowanej w ich pobliżu infrastruktury turystycznej. W tym okresie uczestnicy współczesnego górskiego ruchu turystycznego w dwójnasób zaczęli manifestować swoje potrzeby związane z prawem do korzystania z dóbr natury, wyrażając je na różne sposoby, zwłaszcza za pośrednictwem rozmaitych forów internetowych. Wielu z nich z wyjątkową ekspresją wyrażało silną tęsknotę za „swoimi górami”, skałkami, pieszymi i rowerowymi szlakami turystycznymi, etc. W tym kontekście pytanie „czyje są góry” nabrało jeszcze innego, zupełnie nowego znaczenia.
Oddając zatem niniejszy - 14 tom rocznika „Góry-Literatura-Kultura” do rąk czytelnika łaskawego, pozwalamy sobie jako znamienny znak czasu w dziale Noty i notatki zamieścić także swoistą „kronikę czasu zarazy”, odzwierciedlającą aktywność członków Pracowni Badań Humanistycznych nad Problematyką Górską w okresie tzw. pierwszego Lockdownu, zmuszającego nie tylko miłośników gór i turystyki górskiej do pozostania w domu.