Temat wiodący tego tomu „Prac Kulturoznawczych” warto potraktować jako wezwanie do wznowienia do dyskusji nad przedmiotem, funkcją i rolą teoretycznego myślenia o kulturze czy – mocniej to ujmując – teorii kultury. Musi się ona na nowo określić wobec ekspansji rozmaitych cultural turns, cultural studies i nowszych postaci filozofii kultury. Wiąże się z tym zagadnienie samego status refleksji teoretycznej, która wydaje się być obecnie w odwrocie. A przecież podjęcie mniej lub bardziej szczegółowej problematyki kultury nie jest niezależne do teoretycznego nad nią namysłu, co więcej – im donioślejsze podejmuje się pytania, tym większej wymagają one pojęciowej, kategorialnej i systematyzującej uważności. Zawarte w niniejszym tomie rozprawy są przykładami bądź ćwiczeniami w takim badawczym postępowaniu.