Chyba nigdy wcześniej konieczność kulturowo-gospodarczej transformacji nie była tak aktualna jak obecnie, w czasach katastrofy klimatycznej, globalnej koncentracji kapitału, deprecjacji sfery publicznej czy prywatyzacji publicznych zasobów, a dodatkowo brutalnej wojny rozpętanej przez Rosję — wojny, która odsłania kolejne wymiary uzależnienia od paliw kopalnych oraz wpływu wszystkich tych czynników na produkcję żywności. Dzisiaj widzimy coraz wyraźniej, że krytykowanie i korygowanie indywidualnej konsumpcji zdecydowanie nie wystarczy. Także rozwijanie wizji alternatywnych sposobów i stylów życia to za mało. Konieczne są systemowe operacjonalizacje uzasadnionych koncepcji i szczegółowe projekty rozwiązań, prowadzące do istotnego ograniczenia presji na otaczający nas świat ożywiony i nieożywiony. Nasza rzeczywistość to system naczyń połączonych, a wojna czy pandemia obnażają, w jakich zależnościach żyliśmy i co musimy zrobić, aby wzmocnić jego odporność. Autorzy publikacji podjęli ten temat zdecydowanie wcześniej, niejako przewidując, do czego doprowadzić może dalsze trzymanie się wzrostowego kursu i poleganie na dobrych sercach jednostek. Analizy prowadzone są w odwołaniu do konkretów — poruszone zostały kwestie konsumpcji, odchodzenia od paliw kopalnych, renaturyzacji poprzemysłowej, znaczenia artystycznych narracji czy wreszcie unijnych programów, które mają nas doprowadzić do neutralności klimatycznej.