Prezentowany drugi tom Miscellanea Posttotalitariana Wratislawiensia został pomyślany jako głos w dyskusji nad rozszerzeniem zakresu studiów postkolonialnych o postsocjalistyczne doświadczenie imperialne europejskich kultur i literatur byłego bloku wschodniego. Autorzy opublikowanych tekstów podejmują śmiałą próbę zmiany znaczenia badań postkolonialnych, ustalonych w anglosaskim kręgu naukowym, poprzez nadanie swym dociekaniom badawczym odmiany regionalnej, właściwej dla eksplorowanego przez nich obszaru geokulturowego, tj. białoruskiego, chorwackiego, czeskiego, niemieckiego, polskiego, rosyjskiego, rumuńskiego, serbskiego i ukraińskiego. Badacze ci — wywodzący się z czołowych slawistycznych ośrodków naukowych Polski, a także Australii, Kanady, Rosji, Rumunii czy Ukrainy — sięgnęli też po optykę porównawczą w zakresie dyskursu postkolonialnego i genderowego, starając się wykazać podobieństwa i różnice, zwłaszcza w aspekcie ich wpływu na ponowoczesne tożsamości społeczno-kulturowe i narodowe w Europie Środkowej, Wschodniej i Południowo-Wschodniej po przełomach ustrojowych z lat 1989 i 1991.